Klon srebrzysty - wygląd, uprawa, odmiany

Klon srebrzysty to gatunek pochodzący z Ameryki Północnej. Z uwagi na walory estetyczne, a szczególnie rozłożystą koronę jest często wybierany do polskich parków czy ogrodów.

Klon srebrzysty - wygląd i cechy charakterystyczne

Klon srebrzysty jest okazałym drzewem liściastym o rozłożystej koronie. Charakterystyczną cechą są zwisające gałęzie. Drzewo osiąga w Stanach Zjednoczonych oraz Kanadzie nawet ok. 40 m wysokości. Gatunek ten dobrze radzi sobie w Polsce, gdzie rozwinięte drzewo mierzy ok. 25 m. W warunkach polskich pień osiąga średnicę 1,5 m. 

Liście

Długość liści wynosi ok. 9-13 cm, są podwójnie piłkowate i pięcioklapowe. W okresie letnim mają intensywny zielony kolor z charakterystycznymi srebrnymi włoskami, stąd nazwa gatunku. Jesienią liście stają się intensywnie czerwone oraz żółte.

Otwórz galerię

Kwiaty

Kwitnienie następuje w okresie od kwietnia do maja. Kwiaty mają ciemnoróżowe ubarwienie. Zebrane po kilka sztuk kuliste i frędzelkowate kwiatostany są miododajne.

Otwórz galerię

Uprawa, wymagania, stanowisko

Klon srebrzysty nie jest gatunkiem bardzo wymagającym. Planując rozmieszczenie drzew w ogrodzie, należy zwrócić uwagę, że klon ten preferuje stanowisko słoneczne, gdzie może się najlepiej rozwinąć. Ważne jest również, aby podłoże było wilgotne. Co prawda da sobie radę również w przypadku gleb suchych, jednak wówczas będzie niższy. Przejściowe susze mogą ograniczać wzrost i wpływać na jego rozwój. Warto wówczas zdecydować się na podlewanie. Oprócz okresowego dostarczania wody, drzewo nie wymaga specjalnego nawożenia. Istotne również jest zapewnienie osłony od wiatru, gdyż porywiste podmuchy mogą prowadzić do uszkodzenia konarów.

Warto jednak podkreślić, że klon srebrzysty sprawdzi się w mieście. Gatunek ten toleruje zanieczyszczone powietrze, dlatego może być sadzony blisko centrum lub w pobliżu zakładów przemysłowych. Sama korona nie wymaga regularnego przycinania. Cechą charakterystyczną dla tego gatunku jest samoistne formowanie się kształtnej korony w postaci wydłużonej kuli. Co więcej, zbyt częste podcinanie może prowadzić do trwałego uszkodzenia gałęzi. W przeciwieństwie do kruchych konarów, korzenie tego gatunku są bardzo mocne i mogą z czasem naruszać utwardzoną powierzchnię, np. podjazdu wyłożonego kostką brukową.

Odporność na mróz

Klon srebrzysty to gatunek mrozoodporny, bardzo dobrze znosi niską temperaturę. Zimą drzewo powinno być bielone. Polski klimat raczej nie stanowi zagrożenia dla tego gatunku. Naturalnie klon srebrzysty rośnie m.in. w Kanadzie, gdzie narażony jest na większe wahania temperatur.

Popularne odmiany klonu srebrzystego

• 'Pyramidale' - charakteryzuje się rozłożystą koroną, odmiana ta często sadzona w parkach oraz ogrodach reprezentacyjnych.
• 'Borns Braciosa' - ma największe liście, które równomiernie zdobią koronę, optycznie ją powiększając.
• 'Lutesces' - odmianę tę można rozpoznać po liściach, które wskutek oddziaływania promieni słonecznych zmieniają kolor na intensywnie żółty.
• 'Laciniatum Wieri' - ozdobne, charakterystycznie powycinane liście.

Klon srebrzysty: choroby i szkodniki

• Czarna plamistość (choroba grzybowa): Objawia się przebarwieniami i charakterystycznymi ciemno wybarwionymi plamami. Wpływa na walory estetyczne, nie jest jednak sporym zagrożeniem dla roślin. Źródłem zakażenia są zazwyczaj liście z minionego sezonu, które nie zostały uprzątnięte w ogrodzie. Wiosną z nich uwalniane są zarodniki grzyba. Aby zapobiegać rozwojowi choroby, należy doraźnie pozbywać się liści z ciemnymi plamami. Zainfekowane egzemplarze można palić. Każdej jesieni należy usuwać opadłe liście, gdyż rozwijają się w nich również inne choroby. Podczas podlewania drzew w okresach suszy należy zwrócić uwagę, aby nie zmoczyć liści, co również może potencjalnie prowadzić do rozwoju choroby.
• Mszyce: Znajdują się zwłaszcza na nowych pędach. Stanowią nie tylko zagrożenie dla nowych przyrostów, z których wysysają soki, ale również mogą przenosić wiele chorób, w tym wirusowe i grzybowe. Warto pamiętać także, że mszyce żyją w symbiozie z mrówkami, zatem pojawienie się jednych owadów może świadczyć o obecności drugich. Szkodniki te można zwalczać za pomocą środków chemicznych, mechanicznych (doraźnie ściągać owady z pędów) czy stosowania naturalnych wrogów (biedronki czy pająki).
• Mączniak prawdziwy (choroba grzybowa): Chorobę można rozpoznać po mączystym nalocie, który osiada na liściach. Atakuje również kwiaty oraz owoce. Nalot z czasem robi się coraz ciemniejszy, a zainfekowane części rośliny obumierają. Brak działań zmierzających do zwalczania mączniaka prawdziwego może powodować nawet całkowite obumieranie drzewa. Jego rozwojowi sprzyja wysoka wilgotność powietrza i wysokie temperatury. W tym przypadku ważne jest zapobieganie, a więc zapewnienie roślinie odpowiedniego stanowiska. Ponadto choroba może się rozwijać z zeszłorocznych opadłych liści.
• Plamistość liści (choroba grzybowa): W tym przypadku również można zaobserwować przebarwienia w kolorach brązowo-czerwonym. Choroba z czasem może przejść również na łodygi. Łatwo ją rozpoznać po ciemnych punktach znajdujących się na spodniej stronie liści. Niezwalczana choroba prowadzi do powstania dziur w liściach. Nie jest to choroba niebezpieczna dla rośliny, jednak obniża walory estetyczne liści. Aby ją zniwelować, należy usuwać stare liście.
• Antraknoza (choroba grzybowa): Plamistość, która dotyka niemal całego drzewa. Brązowe plamy świadczą o podstępach w rozwoju choroby, która w ostateczności może prowadzić nawet do obumierania pędów. W tym przypadku należy wdrożyć czynności zapobiegające rozwojowi choroby, takie jak usuwanie chwastów oraz zachowanie odpowiedniej odległości podczas sadzenia.

Zobacz inne klony:

• Klon czerwony
• Klon palmowy
• Klon japoński

Ciekawostki

• Oprócz srebrno-zielonych liści, klony srebrzyste można rozpoznać również po charakterystycznych owocach ukrytych w skrzydlakach, które zebrane są w wiązki.
• Gdy drzewo wymaga przycięcia, należy wykonać tę czynność latem. Nie powinno się przycinać tego gatunku wiosną, gdyż intensywnie produkuje soki, mówi się wówczas, że drzewo„płacze".
• Klon srebrzysty jest drugim najpopularniejszym gatunkiem sadzonym w Polsce. Jest to drzewo cenione głównie z uwagi na walory estetyczne. Sprawdzi się raczej na większych działkach, w ogrodach rekomenduje się sadzenie maksymalnie kilku drzew, z uwagi na ich inwazyjny charakter. W miastach okazy sadzone zbyt blisko chodników z czasem powodują niszczenie infrastruktury betonowej.
• Z uwagi na niską jakość drewna, które łatwo się łamie, nie nadaje się do produkcji wytrzymałych mebli. Klony przeznacza się zazwyczaj na produkcję papieru.